Μητσοτάκης, Κωνσταντίνος

(Χανιά 1918 –). Πολιτικός, πρωθυπουργός της χώρας (1990-93). Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αναμείχθηκε στην αντίσταση και φυλακίστηκε δύο φορές, έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο. Την πρώτη φορά σώθηκε με αμνηστία και τη δεύτερη με ανταλλαγή αιχμαλώτων. Από το 1946 εκλέγεται συνεχώς βουλευτής Χανίων, εκτός από το 1974, με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Διετέλεσε υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Νικόλαου Πλαστήρα και συντονισμού στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Συνελήφθη από το καθεστώς των Συνταγματαρχών αλλά δραπέτευσε και έζησε πέντε χρόνια στο εξωτερικό. Το 1973 επέστρεψε στην Ελλάδα αλλά φυλακίστηκε επί Ιωαννίδη. Το 1974 δεν κατόρθωσε να εκλεγεί ως ανεξάρτητος βουλευτής. Εξελέγη βουλευτής το 1977 ως αρχηγός των Νεοφιλελεύθερων. Προσχώρησε το 1978 στη Νέα Δημοκρατία και ανέλαβε το υπουργείο Συντονισμού. Το 1984 εξελέγη αρχηγός του κόμματος. Μετά τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές της 8ης Απριλίου 1990, ορκίστηκε πρωθυπουργός (11 Απριλίου 1990). Η κυβέρνησή του όμως έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και δεν εξάντλησε την τετραετία. Έτσι στις εκλογές του 1993 δεν κατόρθωσε να επανεκλεγεί πρωθυπουργός. Παραιτήθηκε από την προεδρία του κόμματος και στις 3 Νοεμβρίου 1993 του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Ο νομικός και πολιτικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διετέλεσε πρωθυπουργός το διάστημα 1990-93 (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»)